Wat doen?

print

 

De meeste jongeren weten goed wat ze moeten doen als hun ouders ruziemaken.

De meeste gaan weg. Dan kunnen ze niet in de ruzie meegesleurd worden. Sommigen gaan naar hun kamer om stilletjes een boek te lezen. Anderen gaan ook naar hun kamer maar spelen dan luide muziek met de deur open. Of ze gaan naar de tuin of naar een andere plek waar ze tot rust kunnen komen.

 

Als ook je ouders zijn bedaard, kan je zeggen dat je het helemaal niet prettig vindt dat ze ruzie maken waar jij bij bent.

 

Als je niet weet hoe je dat kan zeggen zonder dat een ouder vindt dat je partijtrekt of dat je hem of haar kwetst, of als je vreest dat een ouder kwaad op jou zal worden, is het misschien verstandiger voorlopig niet met je ouders over moeilijke onderwerpen te spreken. Probeer op te schrijven wat je verdrietig of kwaad maakt. Misschien kun je later met je ouders bespreken wat het met je doet, zo'n ruzie tussen hen. Spreek er nu over met iemand anders die je vertrouwt.

 

Soms maken ouders elkaar zwart en zet de ene ouder jou op tegen de andere. Wat kun je dan doen, als kind? Je wil niet kiezen voor je mama of je papa. Zeg: 'Het is niet omdat jij boos bent op papa/mama dat ik ook moet boos zijn op mama/papa. Ik heb mama én papa nodig. Ik wil geen van de twee kwijt.'

 

Misschien vind je het niet gemakkelijk om je ouders te zeggen dat ze hun problemen zelf moeten oplossen. Je kan zeggen of schrijven:

 

Ik kan daar toch niets aan doen, aan jullie problemen.
Ik wil dat jullie stoppen met ruzie maken.
Ik wil niet dat jij aan mij vraagt een boodschap over te brengen naar mama/papa.
Ik wil niet dat jij veel vragen stelt over mama/papa.
Ik wil niet dat jij lelijke dingen zegt over mama/papa.

 

Je kan ook zeggen dat je niet wil dat een ouder je vraagt iets geheim te houden voor je andere ouder of diens familie. Zeg: 'Mama/papa, dat mag je niet doen. Ik kan niet zwijgen.' Het is goed als je mag zeggen wat moeilijk is en als je neen mag zeggen.